ni cite pasal aku nostalgia semayang terawih masa kecik-kecik dahulu

haha..
baca tajuk pon da tau kan??
ni pasal semayang terawih masa kecik2 dlu..
masa darjah 2@3 lebeh kurg r..
masa ni masjid kat kampong xde ag..
surau je ada..
so,lepas berbuka n semayang maghrib ikot abah pegi terawih..

besenye abah pegi dlu..
kitorg ni pegi kemudian..
dengan perot yg terboyot2 sbb makan xhengat dunia..
pegi pon kna paksa2..

kat surau ni imam buat doploh rakaat..
selalunye..................... buat lapan.. heheh..
kadang2nye wat doploh..
alasan nk balik mcm2 ah..
sakit perot r, nak terkucil la.. macm2 r..
haha..

standed budak laki yg normal yg maseh berhingus yg xreti nak lap,
xpenah nak semayang betol2..
pas imam angkat takbir,
heh.. chow dlu.. pegi lepak2 kat luar..
tgk membe2 men mercun.. deb000mm..
dorg maen..
aku xmen.. abah tau mampos ah nnt..
tapi ada sumber2 mengatakan kat kedai abah mmg ada jual kabad..
huh... apekah???

cari mercun ble balik terawih nnt..
sonok ah tgk membe men mercun..
sabo2.. lek2..
huh.. dgr da imam da nak tahiyat akhir..
blah woh.. cepat2 masok surau balik..
duk tahiyat same2 n salam same2..
abah toleh belakang nmpak r anak beliau yg soleh ini..
huahua...

pastu,
bilal pon capai mic n..
"subhanal malikil maakbud....."
kitorg yg budak2 belakang neh pon menjerit2 r balas balik selawat tu..
huhu.. tu yg buat meriah gler surau tu..
p, xtau r plak kalo imam tahan je perasaan memberontak beliau bile dengar rapukan kitorg yg menjerit ntah baca selawat pebende ntah..
heheh..

yg nostalgianye kat suara pak usop bilal tu ah..
ble dye selawat je pas selang terawih tu..
sore dye ngn alunan suara tuh.. pergghh
ada sentimental value r omputih ckp..
ngn imam khairuddin yg baca laju xhengat plak..
kalo pak lang jadi imam plak mmg lambat r abes..
fuhh.. cool gle..
satu lagi dengar mercun tunderclap waktu semayang tu..
naseb bek sume imam xde heart attack.
kalo x, mau tumbang gak kat ctu..


da siap lapan rakaat..
blah..
balik umah..
cari duet nak beli mercun..
~~huhu.. mercun woh..~~